Wat een koers, wat een koers. De avond begon goed op weg naar Biddinghuizen met sky radio christmas station uit de spiekers en een dikke witte muur van mist voor de auto. Dit zorgde voor het geweldige natuurijs gevoel en aangezien het ijs op Biddinghuizen niets verschilt van natuurijs, om de 100 meter een lamp dus lekker in het donker met overal scheuren en af en toe een sneeuwhoopje. Puur genieten!
Door Bobbie Hondeveld
Om 20:00 was het zover, 60 man aan de start en als enige rijder van de ploeg. Na 200 meter de eerste demarrage, ik spring mee! We pakken ongeveer 200 meter op het peloton maar al snel kwamen we erachter dat met nog 25 km voor de boeg dit niet heel slim is met 3 man en ik laat mij terugzakken in het peloton, meteen de volgende demarrage. Dit gaat nog een aantal keer zo door en de meeste keren spring ik mee, maar iedereen weet dat als je er niet bij zit je geen kans meer maakt om te winnen, dus het peloton laat niemand lopen. Ik besluit om even uit te rusten in het midden van het peloton, echt een gigantische fout, het is super smal en iedereen is aan het duwen trekken om een plekje, naar voren schuiven is bijna onmogelijk.
Op dat moment springt er een groepje weg van alleen maar sterke rijders, ik baal dat ik er niet bij zit en besluit weer voorin te gaan rijden. Het peloton rijdt niet door en niemand neemt initiatief om het gat dicht te rijden van al ongeveer 200 meter. Ik besluit om iets te doen wat ik nooit eerder heb gedaan een sprong uit het peloton naar de kopgroep en niemand mee te trekken, dit lukt! Wel helemaal leeg bij aankomst, blijkt er nog voor hun een groep van 3 man door te zijn en de middengroep is te voorzichtig. Nu al bijna leeg maar doe hetzelfde grapje toch nog een keer, dit moet de groep worden waarmee wij de finish halen, met nog 12,5 kilometer te gaan met ongeveer 15 man. Er wordt hard gereden bij iedere overname, 30 meter vol gas elkaar stuk rijden en dan weer 100 meter relaxen, in die scheve bochten rechts en linksom op Biddinghuizen is dat echt afzien. Zonder 1 moment stil te vallen wordt er door gebeukt, niemand weet hoever we voor liggen door het slechte licht en gekke bochten, dan maar vol gas blijven rijden, met nog 2 rondes op het bord gaat de kleine rem eraf en gaat het spel beginnen met ontsnappingspogingen vanuit de kopgroep. In deze ronde word de kopgroep uitgedund, zelf ben ik ook helemaal leeg, ik voel mijn eten omhoog komen en begin te twijfelen of het wel verstandig is om door te rijden. Toen hoorde ik in mijn gedachten, Joris weer zeggen “nooit uit de kopgroep stappen wat er ook gebeurd!” En dit advies volg ik met succes op.
De laatste ronde, iedereen is opzoek naar een plekje twijfelend om te gaan, op nog maar 800 meter voor de finish op de 3e positie, mijn benen zijn goed, dit gaat hem worden. Shit! er komt een groepje buitenom en ik zit helemaal vast. Laatste bocht buitenom klim ik naar de 7e positie en spring ik buitenom, ik kan er nog een in te halen, maar kom op een stuk ijs terecht wat niet helemaal gemaakt is om op te schaatsen en ga bijna onderuit, hierdoor verlies ik mijn pracht positie en finish op de 10e plek. Al met al, een pracht koers! en mijn beste klassering tot nu toe!