Vanuit Gran-Canaria schrijf ik dit wedstrijdverslag. We zijn hier op trainingskamp om ons voor te bereiden op de langere wedstrijden op de Weissensee en Zweden.
Door Bart van der Vlugt
Voordat we vertrokken hebben we eerst de KPN vierdaagse gereden, een cyclus van vier wedstrijden op verschillende ijsbanen door het land heen. We zijn begonnen in Leeuwarden, een wedstrijd over 100 ronden. Erik zat mooi mee in de kopgroep en finishte na een sterke race op de 13e plek. Na de koers is het belangrijk om goed te herstellen, en dus is voeding erg belangrijk in deze vierdaagse. In verband met ziekte : Tijs van der Steen – ABANDON
De tweede wedstrijd hebben we verreden in Utrecht. Halverwege de koers had ik last een kapotte schaats, ik kon de wedstrijd wel uitrijden maar nieuwe ijzers waren genoodzaakt. Vandaag mistte we de kopgroep, maar onze sprinter Johan kon zich goed voorin handhaven en werd 4e in de eindsprint van het peloton.
De derde dag stond ik vroeg op om naar Edward Hagen ( Hagen Techniek ) om mijn schaatsen te laten fixxen. Hij had al een nieuw setje buizen voor mij klaargelegd, klaar om weer ten strijde te trekken in Breda. Het gevoel op de buizen waren super, en echt stukken beter dan mijn oude setje. Ik voelde me fysiek ook goed in orde. Deze koers pakte 3 rijders een rondje voorsprong op het peloton. Opnieuw moesten wij ons voorbereiden op de massasprint. 20 rondjes voor de finish begonnen de treintjes zich al te vormen, het was een erg chaotische finale. Johan werd goed voor in het peloton afgezet door onze trein, hij werd uiteindelijk 12.
De laatste dag van de vierdaagse stonden er 150 ronden op het bord. Ik voelde me goed, en de vermoeidheid van de afgelopen dagen viel me reuze mee. Het was een bikkelharde koers, enorm veel ontsnappingspogingen die vaak werden gepareerd door een hongerig peloton. Met nog 50 rondjes op het ronde bord schoven Christoffel en ik met een groep mee. Ik wist meteen dat dit DE groep was, de kansrijke groep ervoor ( met Johan en Erik ) werd teniet gedaan na een lange harde fase in de wedstrijd. Voor we het wisten liet Johan zich met andere rijders zich afzakken om onze groep op te halen. Erik heeft bergen werk verzet om ons uit de wind te houden richting de finale In de finale maakte Bouw en Techniek de koers erg hard, waardoor Mats met een voorsprong de finale inging. Ik besloot om na de pelotonsprint vol gas achter hem aan te gaan, en kreeg een behoorlijk gat. De rest van de kopgroep sloot weer bij mij aan, waarna Pim Cazemier demarreerde. Ik ging er opnieuw vandoor en sloeg weer een gat, na 10 rondjes bleek het gat groot genoeg om als 3e over de finish te komen. Christoffel werd keurig 8e. Voor onze ploeg een super uitslag!
Voor mij persoonlijk extra mooi dat ik op het podium stond met plaatsgenoot ( en opgroeimaatje ) Mats Stoltenborg. 6 jaar geleden stonden we ook al eens samen op het podium in Alkmaar in de Eerste divisie.
