Daar was die dan, mijn debuut voor team port of Amsterdam in de 6 banen. Na eerder al 70 rondjes “geoefend” te hebben op een baanmarathon in Amsterdam mocht ik zondagavond om 22:15 aan de start staan van mijn 3e marathon ooit, 70 rondjes in Haarlem. Dan denken jullie misschien wie maakt er nu midden in het seizoen zijn debuut in de 6 banen?
Nou, ik ben Jesper Koen eerste jaars student ergotherapie aan de Hogeschool van Amsterdam. Ik ben 19 jaar oud en kom oorspronkelijk uit Heerenveen. Ik heb van mijn 12e tot mijn 18e in Gewest Fryslân gezeten en leuk meegedaan in de langebaantop van mijn leeftijdscategorie. Toen even gevoetbald maar het schaatsen trok mij zo erg dat ik maar weer begonnen ben. Toen ik dit jaar begon te studeren in Amsterdam aangemeld bij SKITS en zodoende bij de C-ploeg gekomen.
Genoeg over mij, terug naar zondag de wedstrijd in Haarlem, ik had eigenlijk geen idee wat ik nou precies moest verwachten van een 6 banen marathon. De eerste paar ronden begonnen tamelijk langzaam totdat Casper en Bobbie onverwachts een gat hadden en van plaatsvervangende ploegleider Marnick moest ik op kop rijden om het peloton niet helemaal gek te laten worden. Dit lukte 2 rondjes maar toen sprongen er al wat jongens naar Casper en Bobbie. Zo vormde er zich een kopgroep maar dit tempo lag net wat te hoog voor Casper en Bobbie die zich terug lieten zakken in het peloton, het peloton lag ook niet te slapen en dichte het gat met een rondje 28.5, toen waren we nog maar in ronde 11. Zo was het hele peloton op een lint en toen gebeurde er iets wat ik wist dat ging komen, na zaterdagavond het Skits IUT 500-1500 gereden te hebben, kramp in mijn hamstring. Na wat geschreeuw dat ik door moest blijven rijden van Bobbie en Marnick viel het peloton gelukkig stil en kon ik de kramp er een beetje uit drukken. Hierna werden er veel aanvallen gedaan en was het een harde maar leuke koers, ook om te zien. Met nog 26 ronden te gaan hebben de mannen, Sjors, Jaap, Jordy en JW een ronde te pakken.
Ondertussen heb ik mij redelijk hersteld en kon ik goed voorin meerijden en af en toe zelfs een gat dichten. Er wordt hard gekoerst, veel pogingen werden er gedaan om weg te rijden, soms individueel soms met een paar man maar het lukt niemand om nog weg te komen tot ronde 12. Waar Bobbie alleen het gat dichtte met Wabe die 20 meter op het peloton had. Samen rijden ze tot ongeveer 40 meter voor het peloton uit wat dan de aanval inzet voor de slotfase van de race en zo wordt de 40 meter weer gedicht. Wij kregen 6 ronden voor tijd de bel, helaas zat ik zelf redelijk achterin en ook nog achter iemand die niet mee wou doen aan het sprintje voor de eer. Maar Casper daarentegen had zich mooi voorin het peloton weten te plaatsen met het nodige duw en trek werk, en eindigde na een leuke, snelle en harde koers op de 13e plek. Bobbie kon zich in de slotfase ook niet voorin het peloton weten te plaatsen maar heeft nog 2 punten weten te bemachtigen op de 19e plek en ikzelf eindigde net buiten de punten op een 22e plek. Heel veel geleerd, waar je moet zitten in het peloton, wanneer je wel en niet op kop moet rijden, hoe hard het nou ongeveer gaat, achter wie je niet moet zitten in de slotfase, wanneer je niet een langebaanwedstrijd moet rijden en dat ik het hartstikke leuk vind.
Ik zal in het nieuwe jaar vaker 6 banen marathons gaan rijden. De eerstvolgende 2 marathons zijn in Amsterdam dus als je ons c team een keer wilt bewonderen? Wees welkom op 28 december en op 4 januari.