Laat, heel laat in de avond moest er nog een groepje jonge jongens (en wat ouderen) 50 rondjes rijden over het ijs van Alkmaar. 22.45 was de starttijd, veel te laat als je het mij vraagt en volgens mij waren we nog later gestart.
Door Koen de Best
Laat, heel laat in de avond moest er nog een groepje jonge jongens (en wat ouderen) 50 rondjes rijden over het ijs van Alkmaar. 22.45 was de starttijd, veel te laat als je het mij vraagt en volgens mij waren we nog later gestart. Het was voor mij de eerste keer in het vernieuwde sportcomplex van Alkmaar, alles was veranderd behalve de baan zelf en het ziet er allemaal heel netjes uit. De sfeer mis ik alleen nog van een echte ijsbaan. Vanavond stonden we maar met twee man aan de start, Casper en ik. De afgelopen weken merken we dat we in vorm waren en vandaag hadden we er zin in. De rest had andere prioriteiten of de pech dat ze niet de baan konden bereiken. Mijn ijzers waren nog niet helemaal op orde na de “natuurijs” wedstrijd op Biddinghuizen en met het inrijden merkte ik al dat er nog een grote braam er niet uitgeslepen was. Toch maar een keer goed de tijd nemen om te leren slijpen.
We waren gestart en al snel lag het tempo redelijk hoog. Na een aantal aanvallen, van onder andere Mark Ooijevaar de sterkste van het peloton, weet ik alleen weg te komen. Ik blijf de hele tijd op 100m voor het peloton rijden en blijf erg rustig rijden, uiteindelijk ben ik lang genoeg weg gebleven om de premiesprint te winnen. Ik word weer teruggepakt en met nog 10 ronden te gaan weet ik weer weg te rijden als het peloton stil valt. Ik krijg twee man met me mee, de nummer 1 en 2 van het klassement, en we weten 150m te pakken. Ondanks het goede afstopwerk van de in vorm verkerende Casper schiet het peloton met nog 4 ronden te gaan in de versnelling. Onze voorsprong slinkt en ik blijf met nog maar 1 man voor het peloton uit. De laatste 2 ronden rijd ik alles of niets en pas in de laatste bocht zie ik de beste sprinter van het peloton over mij heenkomen. Op het laatste rechte stuk zit ik nog wel redelijk goed en hoop ik nog op een plek bij de top 3, maar ook de rest van de sprinters weten mij nog in te halen en uiteindelijk finish ik met 5 man op lijn over de finish. Ik hoop nog op een plek bij de top-5 maar uiteindelijk zie ik mijzelf op de 7de plaats terug, balen maar toch nog een goede uitslag.
Casper weet zijn goede vorm ook om te zetten in een goed resultaat, 9de, de eerste keer voor hem bij de top 10 en dus ook de eerste keer dat hij een envelopje mag ophalen. Goede resultaten voor ons twee, jammer dat de rest er niet was. Volgende week in Den Haag weer 70 rondes, meer mijn ding en dan staan we ook vast weer met meer aan de start.