Afgelopen woensdagavond mochten weer eens ouderwets een marathon schaatsen op een ijsbaan in Nederland. Het was wel weer even wennen om na elke 100m rechtdoor een bocht linksom voorgeschoteld te krijgen. Voor sommige was dit zelfs weer de eerste keer op een kunstijsbaan na de vele natuurijs kilometer.
Door Erik Valent
Afgelopen woensdagavond mochten weer eens ouderwets een marathon schaatsen op een ijsbaan in Nederland. Het was wel weer even wennen om na elke 100m rechtdoor een bocht linksom voorgeschoteld te krijgen. Voor sommige was dit zelfs weer de eerste keer op een kunstijsbaan na de vele natuurijs kilometer. Gelukkig waren de omstandigheden nog altijd winters, waardoor het nog een beetje vertrouwd aanvoelde. Dit zorgde ook voor behoorlijk goede ijscondities waardoor er ook weer aardig wat snelheid gemaakt kon worden in het peloton. Dit was meteen ook wel te voelen aan mijn benen die na een goede week griep nog niet waren hersteld. Ook de rest van de ploeg merkte dat ze zich de laatste weken behoorlijk hadden uitgesloofd, het energieniveau was nog niet helemaal op het gewenste pijl. Mede hierdoor misten we de slag en hebben we er nog het beste van geprobeerd te maken. Dit resulteerde in een goede sprint van Johan (15de).
Snel herstellen en op naar de volgende wedstrijd en wat voor een wedstrijd! Dit was de laatste keer dat er een wedstrijd werd gehouden in Assen. Morgen (op het moment dat ik dit schrijf) mogen we aantreden voor de laatste wedstrijd van seizoen van 2015/2016. Toch zal het voor veel mensen vooral de laatste wedstrijd worden van Jan Maarten Heideman. Het is een ander afscheid dan ik gewend was van mijn eerdere ploeggenoten. Dit keer wordt er nu al een aantal weken in de landelijke media voorbeschouwd op het moment dat komen gaat: Jan Maarten zal voor de laatste keer deel uit maken van onze ploeg en van het peloton van het landelijke schaatscircus. Ik kijk er naar uit om me nog een keer op te laden en samen alles te geven voor een zo goed mogelijk resultaat!